|
Vüe 60 Joohr kannt me bahl all Löck
op dä Nobeschdörfe. Op jede Fall die ejene Generation. Mensche, die höck 70 -
80 Joohr wäre, wenn se net jestorwe wäre. Wenn me op ne Kerchhoff vom Nobeschdörf
kött, fend me vell die bekannt Name, die me üss Jonge Joohre en su schöner
Erinnerung hätt. Datt woe Pitte, däe emme su löstig
woe, äe konnt en Janz Jesellschaff onnehaale. On Köbes, däe fröh füe en janz
Fammelisch sorje moot, en Sieel von nem Mensche. Ne prima Käel. Ich haan
jeseehn, wo Köbes bejrawe es. Keene konnt dä Walzer su jot danze wie äe. Wellem
woe ne Hetzkopp. Äe konnt sich öwwe en Kleenichkeet opräje. Me jeng em et
beis üss dem Wäech. Höck sen se all duet, wie och menge Mann. Höck sen se all
jlich. Ich troof ens op nem Kerchhoff en
Frau, die ich üss jonge Joohre jed kannt. Se woe am Jraav von ihrem Mann, wo
att ne Jraavsteen dropp woe. Se soot miee, wie et lehr jetz jeng. Ne Mann veIiere,
met dämm me bahl 50 Joohr vehierood es, es net eefach. Ich weeß et. Se woe
jaanet met demm Jraavsteen zefredde, däe ejendlich janz schön woe. Se woss
zwar net, watt vekieet sen soll, se hatt eefach jett dajänt. Ieh dä Steen do jewäes wäe, hätt se
datt Jeföhl jehatt, bej lehre Mann ze konn, datt wäe dumols janz annesch
jewäes. Höck hätt se männichmool datt Jeföhl, se däät dä Steen besööke. Hee
on do wäe emme jätt ze doon. Se däät janet mieh su off met lhrem Mann
spreiche, se wöss janet, wie datt wäe. Datt mööt aan demm blöde Steen haale.
Jans su eefach es datt doch net. Wann ne leewe Mensch jestorwe es, hätt me en
noch su jot en Erinnerung, datt me en öwweall sitt. Aan sengem Platz am Desch, em Sessel
oder drüsse op dä Bank. Sujar em Jraav kann me sich en füestelle. Do kann me
jot met em spreiche. Met dä Zitt jeeht die ärch True erömm, jlöcklichewies. Et Läwwe jeeht widde,
do kann me nex draan maache. Dann kött
de Jedanke an ne Jraavsteen, et Jraav moss jefläch wäere. Et heel net am Jraavsteen, datt meng
Bekannte net mieh su off met lhrem Mann spreiche doot. Die ärch True woe
erömm. Datt woe jot. Sujett kann bloos die Zitt heele. lehre Mann wieet sich
bestemp dadröwwe freue. Alles hätt seng Zitt. No dä Zitt datt me kriesche
deet, kött och en Zitt füe ze laache. Ses kann me net läwwe. |
|