En nem kleene Krees konnt ens jede ne richtije onvenöneftije Wunsch soon. Do koom jet erüss. Eene wönsch sich, ens op ner decke Wollek ze setze on sich et Dörf von oewe anzesehn. Ne annere woll ens däe Rähnboeje anpacke, wo däe op de Äed kött. Janz su onvenöneftich woe menge Wonsch net. Ich wönsch miee, noch ens ne schöne Walzer ze danze, su richtig mit Schwung. Met nem aale Hätz on met aale Been klapp datt äwwe net su eefach.

 

En Jong Joohre haan ich schrecklich jäe jedanz. Noom Kreech woe ens ditt in ens datt, datt me net richtig en Schwung koom. En däe letzte zwanzIch Joohr haan ich dann on wann och noch je­danz, äwwe et Hätz on et Jemöt woe kenz draan beteiligt. Höck, wo me von allem Jet Abstand hätt, koom däe domme Wunsch erüss. Wel äe ja keen Aussicht hatt, datt äe en Erfüllung joohn konnt, woe äe flöck enjeschloofe. En eene Eck em Jemöt mach äe sich Jans kleen. Ich meent äe wäe duet.

 

Bes eenes Daachs op ne Fahrt no Wien. Miee koome met däe Jesellschaff en et Hotel zeröck. Do woe em Fernsehen däe Donauwellen­walzer. Menge domme Wunsch wieet stracks wackerich on määch sich bemerkbar. Ich woll jrad soon, äe soll stell sen, do frooch ne Häe mich, off Ich met em danze wöll.

 

Ieesch meent ich, ich hätt net jot jehuet. Dann haan ich flöck Mantel on Tasch daa jelääch on haan met däm Häe gedanz. On wie däe danze konnt. Do wure meng Been lieech, me Hätz hatt Spaß, Ich meent, meng Föß kääme janet op de Boddem. Datt woe wunder­bar. Ich hatt janet jemeent, datt ich dat noch su jot könnt. Menge Dänze woe och zefredde met miee. Ich merk, et määch em och Spaß. Ich hätt em öm däe Hals falle konne.

 

Die Fahrt woe schön, et woe e jot Projramm. Menge Walzer woe net em Projramm on es trotzdem en schön Erinnerung an Wien. Menge domme Wunsch es en Erfüllung jejange. Die Eck em Jemöt es frej. Op die Plaatz kött jetz die Erinnerung aan menge Wiener Walzer. Veliech menge letzte.